Тўртта шам
Блог им. sherali84Бир хонада тўртта шам ёниб турарди. Хона шу қадар сокин эдики, бировпичирлаб гаплашса, бемалол эшитиларди. Биринчи шам:– Мен Тинчликман! – деди. – Аммо ҳеч ким менга ёрдамлашмаяпти. Ҳозир ўчиб қоламан. Кейин жимжитлик ҳукм сурди.Иккинчи шам:– Мен Ишончман, – деди. – Бироқ энди кераклигимга ишонмайман… Ёниққолишимнинг ҳам фойдаси қолмади, – деб гапираётганида майингина шабадашамни ўчириб қўйди.Учинчи шам жуда хафа эди:– Мен Ишқман. Аммо атрофга нур сочадиган кучим тугади. Одамлармени нуқул четга итаришади. Ўзларига яқин турганларни ҳам ёмонкўрадилар.Ишқ шами ҳам секингина ўчиб қолди. Шу пайт ичкарига бир болакайкирди. Учта шамнинг ўчиб қолганини кўриб, сабабини сўради ва охиригача ёнаолмаганларини эшитиб йиғлади.Тўртинчи шам майин овозда болага маслаҳат берди:– Қўрқма, мен атрофга нур таратар эканман, қолганлар ҳам қайтадан ёнадива ёруғлик сочадилар. Зеро, мен – Умидман!порлаган бола Умид шамини олди ва қолган шамларнибирма-бир ёқиб чиқди.“Сирли, ибратли ва ҳаётий воқеалар” тўпламидан.